Jaki jest cel wychowywania dzieci?

Przetrwanie – utrzymywanie wszystkiego w normie z dnia na dzień?

Niezależność – uczenie dzieci, jak być samowystarczalnym?

Umiejętności – uczenie dzieci zaradności?

Rozwiązywanie problemów – zajmowanie się problemami w miarę ich pojawiania się?

Moralność – uczenie dzieci, jak być dobrym?

Życie religijne – uczenie dzieci, że Bóg powinien być w centrum ich życia?

Dobre dzieci to owoc prawdziwego celu wychowania, jakim jest dojrzały charakter. Dzieci, które wchodząc w wiek dorosły, odznaczają się dojrzałością charakteru, są w stanie zająć należne im miejsce w otaczającym świecie i właściwie funkcjonować we wszystkich dziedzinach życia. Kształtowanie charakteru stanowi więc główny cel wychowania.

Ale czym jest charakter? Niektórym słowo charakter nasuwa skojarzenie z kimś, kogo cechuje prawość, kto postępuje odpowiedzialnie i opowiada się za tym, co słuszne. Inni mogą postrzegać charakter jako osobowość dziecka, czyli takie cechy jak temperament, zainteresowania i poczucie humoru, które czynią je kimś wyjątkowym.

Ludzie odznaczający się dojrzałością charakteru rzeczywiście przejawiają takie cechy jak prawość, odpowiedzialność i odwaga. Niemniej jednak charakter to szersze pojęcie. Postrzegamy go jako naszą strukturę psychiczną i zdolności, które decydują o tym, jak na co dzień postępujemy. Innymi słowy, charakter to suma naszych zdolności, dzięki którym radzimy sobie w życiu zgodnie z Bożym zamiarem wobec nas. Otaczająca nas rzeczywistość wymusza na nas pewne zachowania. Powinniśmy, na przykład, właściwie odnosić się do innych, robić to, do czego się zobowiązaliśmy, brać odpowiedzialność za własne błędy i radzić sobie ze swoimi problemami. Nasz sukces (lub niepowodzenie) w sprostaniu tym wymaganiom świadczy o stopniu dojrzałości naszego charakteru.

Zapewne znasz dorosłych, którzy wyglądają dobrze i na ogół zachowują się odpowiednio, ale mają poważne wady. Przywary te, jak choćby wpadanie w złość, skłonność do zamykania się w sobie czy egocentryzm ciągle na nowo podnoszą swoje wstrętne łby, aby ograniczać tego kogoś w codziennym życiu. Niejednokrotnie biorą swój początek jeszcze w dzieciństwie i są przenoszone do dorosłego życia. Właśnie dlatego wychowywanie dzieci jest tak niezmiernie ważne. W dzieciństwie bowiem są kładzione podwaliny zarówno pod mocne, jak i słabe strony charakteru.

Nie chodzi o to, żeby kogokolwiek straszyć, lecz o to, by przedstawić prawdę. Możesz w ogromnym stopniu pomóc swojemu dziecku stać się wartościowym i dojrzałym człowiekiem albo też przeoczyć znaczenie właściwego wychowania i w późniejszych latach ponieść bolesne skutki takiego postępowania.

Dr Henry Cloud